دروغ گفتن و سر هم كردن گه گاه داستان های غیر واقعی، در بچه های پیش دبستانی طبیعی است و چنانچه از والدین دیگر سوال كنید آنها هم چنین تجربیاتی را به شما خواهند گفت.
در این سن نگران راست گوئی فرزندتان نباشید چون هنوز برای او زود است.در عوض ،سعی كنید عكس العمل مناسب داشته باشید به عنوان مثال ،چنانچه كودك آ ب دهانش را به بیرون می اندازد و همان لحظه می گوید كه این كار را انجام نداده است،به جای اینكه او را باز خواست كنید كه چرا دروغ می گوید،بگوئید” بیا با دستمال ا ز روی زمین پاكش كنیم” با این كار ضمن اینكه از جنگ و دعوا در مورد اینكه چه كسی این كار را انجام داده پیشگیری می كند،به او یاد میدهید كه هر چیز كثیفی باید همیشه تمیز شود. او دروغ گفته چون نمیخواسته بازخواست شود و انجام آن كار هم ناخو آگاه بوده چون ذاتا او هم دوست ندارد جائی را كثیف كند.ضمنا ،مراقب باشید هر زمان هم كه كودك خطائی انجام داد و آن را پذیرفت ،او را به خاطر این راست گوئی، بسیار تشویق كنید چون در این سن راست گفتن برای بچه ها كار سختی است.
كار مناسب دیگری كه شما می توانید انجام دهید این است كه در فرصت های مناسب برایش توضیح دهید كه چرا دروغ گفتن صحیح نیست و چه مشكلاتی ایجاد می كند و البته فراموش نكنید كه كودك پیش دبستانی نمی تواند مكالمات و نصیحت های طولانی مدت را گوش كند پس تا آنجا كه امكان دارد مختصر و مفید صحبت كنید .یك راه خوب دیگر آموزش به او هم این است كه خودتان راست بگوئید تا او عملا هم شاهد آن باشد.
نكته آخر اینكه فراموش نكنیدداستان سرائی های بی سر وته بچه ها در این سن، دروغ گفتن نیست حتی اگر مثلا بگوید” امروز یه فیل خیلی بزرگ دیدم. واقعی واقعی !” . تا زمانی كه داستان های او صدمه ای به كسی نرسانند لازم نیست مهم شمرده شوند. در این مواقع ،برای اینكه قوه تخیل او را پرورش دهید ، به او بگوئید” خوب ،خرطومش و گوشاش چه شكلی بود؟” و اجازه دهید جزئیات بیشتری برای شما بگوید.این كار به تجسم سازی و پرورش تخیل در او كمك می كند.