شاید این مطالب برایتان مفید باشد
کاردرمانی استفاده از فعالیت های هدفمند برای جلوگیری از ناتوانی و حفظ سلامتی و دادن استقلال برای انجام کارهای افرادی است که به نوعی دچار آسیب جسمی، ذهنی یا روانی هستند. از نظر انجمن کاردرمانی آمریکا(AOTA) کاردرمانی عبارت است از استفاده از فعالیت های هدفمند برای افرادی که در اثر آسیب یا بیماری دچار محدودیت اختلال عملکرد روانی، اجتماعی، رشدی یا اختلالات یادگیری شده‌اند، به منظور ایجاد حداکثر استقلال، جلوگیری از ناتوانی و حفظ سلامتی. این حرفه شامل ارزیابی، درمان و مشاوره است.
ارائۀ خدمات ویژۀ کاردرمانی شامل: آموزش مهارتهای زندگی روزمره، ایجاد و توسعۀ مهارتهای درکی، حرکتی و عملکرد یکپارچگی حس، توسعۀ مهارتهای بازی و پیش حرفه‌ای و تواناییهای اوقات فراغت، طراحی، ساختن یا بکار بردن وسایل کمکی و ارتزها و پروتزها، انتخاب وسایل نظافتی، استفاده از صنایع دستی که به طور ویژه به منظور افزایش عملکرد طرح شده است، توصیف و تفسیر آزمون ها مثل ارزیابی قدرت عضلانی، ارزیابی دامنۀ حرکتی و نیز تطبیق محیط برای فرد معلول می‌باشد. این خدمات به طور فردی، گروهی و یا در سیستم های اجتماعی ارائه می‌گردد.
بطور خلاصه تمامی افرادی که به علّت مشکل یا مشکلاتی لازم است تحت درمان قرار گیرند تا به استقلال در عملکردهای مورد نظر برسند، تحت این روش درمانی قرار می‌گیرند. مشکلات این افراد دامنۀ وسیعی را دربرمی‌گیرد و می‌تواند حاصل یک صدمه، یا تصادف باشد یا ناشی از بیماری جسمی، اختلال عاطفی، تعارضات و فشارهای روانی و یا حتی تاخیر در رشد و یا اختلالات مادرزادی . این بیماران به تمام گروه های سنی از نوزادان، کودکان و … تا سالمندان می‌توانند تعلق داشته باشند که از دورۀ کوتاه مدّت مراقبت در دوران حاد بیماری تا توانبخشی در دوره‌های تطابقی طولانی مدّت را شامل می‌شود.
در ایران انجمن علمی کاردرمانی ایران تنها مرجع رسیدگی به امور کاردرمانی ایران می باشد که تاکنون نوزده دوره کنگره کاردرمانی ایران را برگزار کرده است.
اولین و اساسی‌ترین حیطه کاری کاردرمانی مراقبت از خود یا حفظ موجودیت است که به مهارتهای مربوط به زندگی روزمره نیز معروف است. در این زمینه مهارتهایی به فرد آموزش داده می‌شود که بطور مستقیم یا غیر مستقیم با هدف حفظ خود و انجام کارهای شخصی مرتبط هستند مثل تغذیه، استفاده از سرویس بهداشتی، محافظت از خود و غیره. آموزش در این زمینه تا به جایی ادامه می‌یابد تا شخص بتواند با وجود مشکلاتش، زندگیش را اداره کند و این وظیفه درمانگر است که میزان آن را دریابد. کار یا فعالیتهای مولد: این زمینه از کاردرمانی معطوف به تمام فعالیتهای مبتنی بر تولید است که در خانه، مدرسه، همسایگی یا محل کار صورت می‌گیرد. این نوع فعالیتها باید با هدفهای مشخص که یک نتیجه و بازده کاری و تولیدی است انجام می‌شوند. و تا زمانی ادامه می‌یابند که فرد به مهارتی تسلط پیدا کند که بازده مناسب کاری برای او داشته باشد.
تفریح: این گروه فعالیتهایی را شامل می‌شود که زندگی، نشاط و لذت به همراه دارند و همچنین روشی مطمئن برای تمرین زندگی واقعی هستند. فعالیتهای تفریحی شامل بازیهای اکتشافی، ورزشها، وسایل بازی، سرگرمیها، ایفای نقش موسیقی و فعالیتهای اجتماعی می‌گردد.
فرآیند کاردرمانی شامل ارزیابی، طرح درمان، اجرا، و ارزیابی مجدد است. در مراحل بیماریابی و ارزیابی افرادی که نیاز کاردرمانی دارند مشخص می‌شوند. در مرحله درمان با توجه به شرایط، امکانات و محدودیتها طرح و زمان ریخته می‌شود و مورد اجرا قرار می‌گیرد. پس از اجرا ارزیابی مجدد برای بررسی تاثیر برنامه درمانی انجام می‌گیرد.
منبع:www.wikipedia.org
