ملاک های تشخیص اتیسم

اتيسم را مي‌توان در اوايل کودکي تشخيص داد و معمولاً از سه ماهگي علائم خود را نمايان مي‌سازد. سن طلایی تشخیص اوتیسم در سنین دو تا پنج سالگی است و بعد از این سن مشکلات ذهنی و روانی کودکان اوتیسم مشاهده می‌شود. بیماری اوتیسم در بسیاری از کودکان تا قبل از مدرسه رفتن و یا رفتن به مهدکودک، تشخیص داده نمی شود. در نتیجه درمان های مورد نیاز در سال های اولیه زندگی را از دست می دهند. به همین خاطر، همه نوزادان 9 ماهه را باید غربالگری کرد. لازم است در 18 ماهگی و 24 ماهگی، برشی های مربوط به اوتیسم انجام شود، مخصوصا در کودکانی که خانواده شان دارای سابقه اوتیسم هستند و یا رفتارهای خطرناک دارند. علائم هشداردهنده در سال اول : – با صدای مادر، سر خود را برنمی گرداند. – به اسم خود واکنش نشان نمی دهد. – به چشم افراد نگاه نمی کند. – اصلا حرف نمی زند، حتی کلمات نامشخص را بیان نمی کند. – لبخند نمی زند و هیچ عکس العملی از رفتارهای اجتماعی ندارد. علائم کودکان دو ساله اوتیسمی : – در 16 ماهگی، هیچ کلمه ای را بیان نمی کند. – در 18 ماهگی، تظاهر به بازی کردن نمی کند. – در 2 سالگی، هیچ عبارت دو کلمه ای را بیان نمی کند. – مهارت های گفتاری را از دست می دهد. – عدم علاقه به طور مثال: هنگامی که بزرگسالان اشاره به پرنده ای در هوا می کنند، هیچ علاقه ای را نشان نمی دهد. علائم و نشانه های جسمی اتیسم : – مشکلات هضمی – یبوست – مشکلات در خوابیدن – ناهماهنگی عضلات بزرگی که برای دویدن و یا بالا رفتن مورد نیاز است. – ناهماهنگی در عضلات کوچکتر – در حدود یک سوم این افراد، دچار تشنج نیز می شوند. در حال حاضر هيچ آزمايش پزشکي يا علائم فيزيکي که نشان دهد کودکي مبتلا به اتيسم است، وجود ندارد. در عوض، متخصصان رفتارهاي کودک را مشاهده کرده و با مطالعه تاريخچه رشدي کودک ويژگي هاي اتيسم را تشخيص مي دهند. پزشکان و ديگر متخصصين اغلب از راهنماي تشخيصي و آماري اختلالهاي رواني آمريکا( IV- DSM ) براي تشخيص اتيسم استفاده مي کنند. چک ليست هاي استاندارد ديگري نيز براي تشخيص اتيسم، مخصوصاً در کودکان وجود دارد. والدين نقش مهمي در فرايند تشخيص ايفا مي کنند زيرا اکثراً اطلاعات قابل درکي در مورد رفتار و رشد کودکشان دارند. اگر کودک شما علائم اوتیسم را داشته باشد، دستورالعمل هایی وجود دارد که دکتر شما از آنها استفاده می کند تا بیماری را تشخیص دهد. این دستور العمل، علائم را به سه بخش اصلی تقسیم می کند: • تعاملات و روابط اجتماعی : به عنوان مثال، ممکن است کودک شما قادر به برقراری تماس چشمی نباشد. افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است برای تشخیص احساسات دیگران مانند درد و غم به زمان بیشتری نیاز داشته باشند و به سختی این احساس را در دیگران تشخیص دهند. • اتباطات کلامی و غیر کلامی : به عنوان مثال، یک کودک مبتلا به اوتیسم ممکن است که هرگز حرف نزند. یا ممکن است در اغلب موارد یک عبارت خاص را بارها و بارها تکرار کند. • محدودیت در علاقه مندی به بازی ها و فعالیت ها : به عنوان مثال، کودکانِ کوچک تر به جای بازی کردن با کل اسباب بازی تنها بر بخشی از آن تمرکز می کنند. کودکان بزرگ تر و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم ممکن است تنها به موضوعات خاصی علاقه نشان بدهند. همچنین کودک شما باید آزمایش شنوایی سنجی و چند آزمایش دیگر را نیز انجام دهد تا مطمئن شوند این علائم به دلیل بیماری و یا اختلال دیگری به وجود نیامده باشند. http://autismiran.com