اختلال یادگیری غیرکلامی

زمانی که به اختلال  یادگیری فکر می کنیم، توجه به مهارت های مرتبط با زبان مانند خواندن، نوشتن و هجی کردن معطوف می گردد. ما همه بر این باوریم که ناتوانی یادگیری نه یک اختلال بلکه گروهی از اختلالات است که میتواند توانایی فرد برای دریافت، پردازش، ذخیره و پاسخ به اطلاعات را تحت تاثیر قرار دهد و همچنین اعتقاد داریم که تمامی این مشکلات غیر قابل توضیح در افراد با حداقل میانگین هوشی متوسط رخ می دهد و نمی تواند به وسیله عوامل فرهنگی ،محیطی یا اقتصادی ایجاد گردد.

اختلال یادگیری مبتنی بر زبان : بوسیله مهارت های ضعیف زبانی، اشکال در واژگان ، سرعت و صحت انجام تکالیف زبانی و در کل خواندن و نوشتن توضیح داده می شود.

اختلال یادگیری غیرکلامی : این ناتوانی به حل کردن مشکلاتی مربوط می شود که ارتباطی با زبان گفتاری و نوشتاری ندارند و به عدم سازمان یافتگی زمانی و مکانی فرد با وجود داشتن مهارتهای مناسب زبانی اشاره دارد.

سایر ویژگی های مربوط به ناتوانی یادگیری غیر کلامی :

*تمایل به صحبت کردن افراطی ، استفاده از ساختارهای جمله ای پیشرفته و متناسب با شرایط سنی

*توانایی عجیب برای خواندن و هجی کردن کلمات جداگانه و همچنین کوتاه سازی داستان های طولانی

*توانایی و استعداد در به حافظه سپردن و تکرار اطلاعات گفتاری وسیع ،اما وجود ضعف آشکار در اینکه چگونه و جه زمانی باید از اطلاعات به شیوه مورد قبول جامعه استفاده کنند.

از ان جا که بطور کل هیچگونه مشخصه واحدی برای اختلال یادگیری به طور کلی وجود ندارد در نتیجه مشخصه افتراقی برای زیرمجموعه های کلامی و غیرکلامی نیز وجود نخواهد داشت، این مسئله نه تنها باعث می شود افراد با این اختلال بین این دو تعریف سرگردان باشند، بلکه باعث می شود تا اختلال یادگیری با اختلالات دیگر چون زبان گویا و پذیرنده، سندرم اسپرگر ،اختلال رشد فراگیر، اختلال کم توجهی/بیش فعالی اشتباه می شود. این مسئله بخصوص در مورد اختلال یادگیری غیر کلامی صادق است به گونه ای که پزشکان معمولا آن را با نمونه ی خفیف سندرم اسپرگر اشتباه می گیرند. امروزه هیچگونه اتفاق نظری در مورد میزان شیوع اختلال یادگیری غیر کلامی یا در مورد تعریف آن وجود ندارد. تنها چیزی که می دانیم این است که تشخیص این اختلال سخت است و در نتیجه ما با چالش های زیادی از جمله تشخیص اشتباه آن به جای اتیسم  یا اختلالات حسی روبرو هستیم. پزشکانی که در حال مطالعه اختلال یادگیری غیر کلامی هستند گزارش می دهند که افراد با چنین اختلالی در معرض خطر بالایی در حوزه مشکلات حسی و اجتماعی هستند.  این گونه افراد کمتر دوست پیدا می کنند و به والدینشان بیش از اندازه وابسته هستند و مستعد ابتلا به اختلالاتی چون وسواس ،اعتیاد یا افسردگی می باشند.

چالش های خاص در زمینه اجتماعی – حسی

احتمالا مهمترین ضعف افراد مبتلا به اختلال یادگیری غیر کلامی در زمینه مهارت های اجتماعی و تعاملات فردی می باشد.

برای مثال :

علی در حال شنیدن لطیفه ای از رادیو می باشد وی سریعا ان را برای همه ی افراد اتاق بازگو می کند. او لطیفه را هر بار برای یک نفر تعریف می کند. او این مسئله را درک نمی کند که برخی از آن ها همین الان آن را شنیدند  یا برخی تمایلی به شنیدن ندارند. ( او متوجه نمی شود که برخی از این افراد با او ارتباط چشمی برقرار نمی کنند  یا وانمود می کنند که نمی شنوند.)

مریم لیوانی را می شکند و با شنیدن “خسته نباشید” از جانب برادرش سردرگم می شود (او این کنایه را از صدا یا چهره برادرش درک نمی کند)

این چالش های اجتماعی از علائم بارز اختلال یادگیری غیرکلامی می باشد.افراد با اختلال یادگیری غیرکلامی اغلب مشکلات زیر را دارند:

*از لحاظ فیزیکی ناراحت و غیر طبیعی بنظر می رسند(مثلا نمی دانند هنگام صحبت با دست هایشان چه کنند  یا در برخورد های اجتماعی عصبی یا خجالتی هستند)

*مزاحمت های اجتماعی ایجاد می کنند(مثلا نزدیک به فردی می ایستند یا مکالمه شخصی را دنبال می کنند  و نمی دانند که چگونه و چه زمان مکالمه را آغاز کنند یا خاتمه دهند)

*از لحاظ اجتماعی انزوا طلبند(مثلا نسبت به ارتباط با دیگران یا تعاملات اجتماعی نااگاه و نامطمئن هستند)

*یکی از رایج ترین ویژگی های افراد مبتلا به اختلال یادگیری غیر کلامی بی وقفه صحبت کردن است .این گونه افراد فکر خود را بلند بیان می کنند. گاهی اوقات اطلاعات جزئی و شخصی را مطرح می کنند . جزییات را تکرار می کنن.و در اشاره کردن و مطرح کردن موضوعات کلی در زمان مکالمه مشکل خواهند داشت.